‘’ Νιώθω – Σκέφτομαι – Πράττω ‘’ [Feel - Think - Act]

ΟΙ ΔΥΟ ΚΥΚΛΟΙ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ - ΜΕ ΠΟΙΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΣΧΕΣΕΙΣ Μέσα σε έναν κόσμο με 8 δισ. ανθρώπους, βρίσκουμε συχνά κάποια άτομα που μας εμπνέουν συναισθηματικά με παντοίους τρόπους. Νιώθουμε μαζί τους να συνδεόμαστε, να τους αγαπάμε, εμπιστευόμαστε ή να τους αντιπαθούμε, να μην τους εκτιμούμε, έως και να μισούμε. Συνήθως ξεκινούν τα συναισθήματά μας για κάποιον να χτίζονται με όλες τις καλές προδιαθέσεις και προθέσεις, αλλά τελικά να καταλήγουν με τις χειρότερες. Χαρακτηρισμοί, κλάματα, κατηγόριες και δράματα, δένουν σαν γλυκό την τελική μας εντύπωση, για αυτόν τον κάποιον που μας άλλαξε την εικόνα που είχαμε αρχικά για εκείνον. Τι συνέβη που ήταν αρκετό για να γυρίσει το μυαλό μας στροφή 180 μοίρες; Σίγουρα οι πρώτες ενδείξεις με βάση κάποια γεγονότα που έχουν λάβει χώρα, κατευθύνουν στο συμπέρασμα ότι αυτός ο κάποιος έκανε κάτι που ορίζουμε ως ''αντικειμενικά λάθος''. Η επόμενη φάση είναι να καταλήγουμε πάντα σε δύο κατηγορίες εμπλεκόμενων. Και δεν ε

ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Ή ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ - ΠΟΙΑ Η ΔΙΑΦΟΡΑ;  Μα υπάρχει αλήθεια τέτοιος όρος; Το πρόγραμμα είναι από μόνο του συνυφασμένο με την οργάνωση, οπότε η ελευθερία σαν όρος πώς ταιριάζει με το πρόγραμμα; Ας το δούμε από την αρχή.     Ανάμεσα στα πολυάριθμα ημερολόγια, ψηφιακά και μη, σημειωματάρια και organizers με τα υπέροχα σχέδια και χρώματα που τα κοσμούν, μερικοί από εμάς δεν ξέρουμε τι να πρωτοδιαλέξουμε για να οργανώσουμε την ημέρα μας και μάλιστα με περίσσια διάθεση επαγγελματικότητας, σαν να είμαστε μεγαλοστελέχοι εταιρείας (κι ας γράφουμε στα tasks ραντεβού για γιατρό και όχι με επενδυτή). Τι σημασία έχει εξάλλου κι αν δεν είμαστε; Αρκεί που το ευχαριστιόμαστε! Και είναι πράγματι ευχαρίστηση, αλλιώς θα ανήκαμε στην παρακάτω κατηγορία. Είναι όμως και η άλλη μερίδα ανθρώπων, που θέλουν να νιώθουν οργανωμένοι στην ζωή τους, αλλά παθαίνουν αλλεργία και μόνο στην θέα των notebooks. Προσωπικά έχω ακούσει πολλές και διάφορες περιγραφές του φαινομένου, μία είναι όμως που κυ

ΤΟ ΣΩΜΑΤΙΚΟ ΜΑΣ '' ΒΑΡΟΣ  '' ΚΑΙ ΤΙ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΖΕΙ ''Το σωματικό μου βάρος, το ιδανικό μου βάρος, ο αριθμός πάνω στην ζυγαριά, η φιγούρα μου, η τέλεια/αποδεκτή/υγιή εικόνα μου'', είναι μόνο μερικές από τις δηλώσεις που χρησιμοποιούνται για να προσεγγίσει ο καθένας αυτό το επίμαχο θέμα. Αν κι έχει χυθεί πολύ μελάνι σχετικά με τον τομέα αυτό, έχουν ειπωθεί πολλά και άλλα τόσα, έχουν γίνει πρακτικά πολλές προσπάθειες για την επίτευξη των παραπάνω στοχών, δυστυχώς μόνο μερικοί καταφέρνουν να αποκτήσουν το ποθούμενο και αυτό είναι στατιστικά γεγονός.  Αυτά που θα παραθέσω σε αυτό το άρθρο, ίσως να είναι ήδη γνωστά όσον αφορά τις θεωρίες και τις επιστημονικές εξηγήσεις που έχουν δoθεί κατά καιρούς, όμως είναι επιτακτικό να αναλογιστούμε την αιτία της ''αποτυχίας'', κάθε φορά που μια ενδεχόμενη προσπάθεια ναυαγεί, ξανά και ξανά και ξανά... Πρώτο εργαλείο: λογική Με πρώτο εργαλείο την λογική , ας ξεκινήσουμε την ανασκόπηση από το οφθαλμοφανέστατ

  ΑΣ  ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΝΤΡΟΠΗ  ΚΑΙ ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗ 🗣  😨 🤭 Οι λέξεις, έχουν από μόνες τους βάρος σχετικά με το νόημα που κουβαλάνε. Αρκετές φορές, αυτό το βάρος καταλήγει να έχει την αίσθηση ότι είναι ασήκωτο. Όμως, μόνο επειδή στην πραγματικότητα έχουμε μεταφράσει ή μας έχει εντυπωθεί η έννοια κάπως λανθασμένα. Παρόλα αυτά, είναι σύνηθες σε μία κοινωνία να καταλήγει να χρησιμοποιείται μια λέξη για κάτι διαφορετικό από αυτό που πρέσβευε κάποτε.  Η λέξη ντροπή έχει αρκετό βάρος. Και μόνο που την διαβάζουμε, μας προκαλεί το γνωστό συναίσθημα. Ντρεπόμαστε. Τι συμβαίνει όμως κάτω από την ντροπή; Τι κρύβεται πίσω από την κουρτίνα Νο:1; Αν κάνετε μία μικρή παύση όταν νιώθετε ντροπή για κάτι, θα διαπιστώσετε, ότι υπάρχει εκτός της ντροπής και κάποιο άλλο συναίσθημα. Αυτό το συναίσθημα ξέρει να κρύβεται καλά, γι' αυτό και δεν το αντιλαμβανόμαστε απευθείας. Δεν είναι άλλο, από την ενοχή .  Εκείνη ανακατεύει τις καταστάσεις και κατευθύνει συναισθήματα και σκέψεις και ενώ ο σ