Ο ''ΘΗΣΑΥΡΟΣ'' ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΖΩΗΣ
Ο ''ΘΗΣΑΥΡΟΣ'' ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΖΩΗΣ
ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ
Όταν λέμε καθημερινή ζωή, αναφερόμαστε στο μοτίβο που ζούμε και λειτουργούμε ανά έναν κύκλο ζωής, αυτό των 24άρων ωρών. Περιλαμβάνει τα πάντα, από το τι ώρα ξυπνάμε το πρωί, πώς πλένουμε τα δόντια μας, πότε τρώμε τα γεύματά μας, με τι ασχολούμαστε, πώς ασχολούμαστε, τι νιώθουμε, τι σκεφτόμαστε, πώς αντιδρούμε, τι είδους αποφάσεις παίρνουμε, πόσο εύκολα ή δύσκολα τις παίρνουμε και γενικά με ποιο τρόπο έχουμε επιλέξει να υπάρχουμε.
Μέσα σε 24 ώρες, ένας άνθρωπος μπορεί να κάνει υπερβολικά πολλά πράγματα, απτά και μη, ή ακόμα και απολύτως τίποτα. Το επόμενο 24ωρο μπορεί να επαναλάβει τα χθεσινά, τα προχθεσινά ή να κάνει κάτι εντελώς καινούργιο, να ξεκινήσει δηλαδή κάτι από την αρχή. Είναι τουλάχιστον εκπληκτική αυτή η ευκαιρία που έχουμε εμείς οι άνθρωποι και μάλιστα μέσα σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, γι' αυτό και θεωρείται η κάθε ημέρα ένας - μικρός - κύκλος ζωής. Μέσα σε μία ημέρα, μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα. Ακόμα και σε μια στιγμή μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα. Είναι τόσο απλό και εύκολο να το καταφέρουμε, με μια συγγνώμη, με ένα σ' αγαπώ, με ένα ''σε συγχωρώ'', με μια οποιαδήποτε καλή κουβέντα, όμορφο συναίσθημα, θετική σκέψη, θετική πράξη, στους άλλους και φυσικά στους ίδιους μας τους εαυτούς.
Ένα παράδειγμα
Αν χρησιμοποιήσουμε την φαντασία μας και δημιουργήσουμε εικόνες στο μυαλό μας, πώς θα ήταν η καθημερινή ζωή κάποιου έχοντας κάνει την θεωρία πράξη και ξεκινώντας κάθε ημέρα με τις καλύτερες προϋποθέσεις, ίσως να ήταν κάπως έτσι:
- Να ξυπνάει πρώτα απ' όλα ξεκούραστος, άρα και γεμάτος ενέργεια να ξεκινήσει την ημέρα του. Το μυαλό του να είναι καθαρό και να μην το βαραίνει κανένα άσχημο συναίσθημα.
- Να αφιερώνει την πρώτη ώρα της ημέρας στην αυτοφροντίδα του. Αυτό περιλαμβάνει να πλυθεί, με τι ρούχα θα ντυθεί (χρώμα και στυλ που του ταιριάζει απόλυτα), τι θα φάει (κάτι που του ταιριάζει απόλυτα), ποιες θα είναι οι πρώτες σκέψεις στο μυαλό του (σίγουρα όχι σκέψεις με μορφή βάρους), τι θα νιώσει για τον εαυτό του (δεν θα μιλήσει άσχημα-υποτιμητικά-με έλλειψη αυτοπεποίθησης στον εαυτό του), ποια θα είναι τα σχέδιά του για την ημέρα (κάτι που τον ικανοποιεί). Μετά από αυτή την διαδικασία, θα νιώθει έτοιμος να ξεκινήσει την ημέρα του, διότι όλα όσα θα έχει κάνει μέχρι στιγμής, θα τον έχουν ξεπροβοδίσει στην επόμενη φάση της ημέρας, νιώθοντας απόλυτα αποδεκτός (μιας και έβαλε την ταυτότητά του παντού, από το ρούχο μέχρι την πρώτη του σκέψη).
- Να συνεχίζει την ημέρα του με δραστηριότητες που ''φωνάζουν'' την ταυτότητά του και να παίρνει ικανοποίηση από τις επιλογές του, αλλά και από την πρόοδο που θα έχει κάνει την συγκεριμένη ημέρα.
- Να τα κάνει όλα με τον ρυθμό που επίσης του ταιριάζει απόλυτα. Με άλλα λόγια να σέβεται τον εαυτό του, σε όλες τις φάσεις της ημέρας. Να ελαττώνει εκεί που νιώθει ότι το χρειάζεται και να επιταχύνει εκεί που νιώθει ότι μπορεί και θέλει.
- Να βιώνει τις κοινωνικές του συναναστροφές - οικογένεια, φίλους, συνεργάτες - χωρίς δυσκολία. Να παίρνει όλα τα οφέλη τού ''μοιράζομαι''.
- Να βιώνει τις εμπειρίες που του φέρνει η ζωή, πάλι με την δική του προσωπικότητα και να τα φιλτράρει έτσι όπως μόνο εκείνος ξέρει, για να τις αντέξει και να τις αφομοιώσει.
- Να ξέρει να ψυχαγωγεί τον εαυτό του μέσα από οτιδήποτε κάνει όπου κι αν βρίσκεται κι η ημέρα του να γίνεται κάθε φορά μια μοναδική εμπειρία, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του.
- Να τελειώνει την ημέρα του νιώθοντας γεμάτος και ικανοποιημένος, αλλά και με την σιγουριά πως κι η επόμενη ημέρα θα του δώσει όλες τις ευκαιρίες που αναζητάει για να μάθει, να βιώσει, να του απαντηθούν ερωτηματικά και να κάνει βήματα παραπέρα.
- Να σηκώνεται την επόμενη ημέρα και να επαναλαμβάνει όλα τα παραπάνω. Το υπέροχο είναι όμως, ότι δεν χρειάζεται παντού να κάνει τα ίδια, αλλά ουσιαστικά να διατηρήσει την ίδια πεποίθηση, δηλαδή ότι η κάθε ημέρα τού προσφέρεται, για να πλησιάσει ακόμα περισσότερο από εχθές, όλα όσα έχει στοχεύσει κι έχει ονειρευτεί.
Που οδηγεί τελικά αυτό;
Αυτή είναι τελικά και η κύρια αιτία για μια θλιβερή πραγματικότητα: πως η καθημερινή ζωή καταντάει στην γνωστή και άσχημη έννοια της καθημερινότητας. Η καθημερινότητα, έτσι όπως την βιώνουν οι περισσότεροι, δεν υπόσχεται τίποτα όμορφο, τίποτα ελπιδοφόρο, διότι είναι ένας φαύλος-μοχθηρός κύκλος που δεν επιτρέπει την αλλαγή. Όλα είναι προμελετημένα (από ποιον;), προδιαγεγραμμένα (από ποιους;), με έτοιμο οδηγό χρήσης και βημάτων, μέχρι και η ώρα που χρειάζεται για να ''βγει'' η κάθε μέρα είναι γνώριμη σε όλους (ποιος το έφτιαξε αυτό;/ γιατί το ακολουθούν όλοι;). Η ζωή για τους περισσότερους είναι μια κακή κόπια. Θυμηθείτε μόνο πόσο συχνά οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το ρήμα ''παλεύω'', όταν αναφέρονται στην καθημερινότητά τους και φυσικά με παντελή έλλειψη θετικής έννοιας. Έχει μεγαλώσει μια ολόκληρη γενιά ακούγοντάς το.
Αν ξαναθυμηθούμε την εικόνα της πρώτης περίπτωσης καθημερινής ζωής, τότε η σύγκριση των δύο καταστάσεων είναι τουλάχιστον αποκαρδιωτική. Είναι εφικτό όμως να βρεθούμε στην πρώτη - υπέροχη - κατάσταση; Η εξίσωση για κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ απλή και η απόφαση για μεταστροφή ακόμα ευκολότερη, για να κάνει κάποιος τις απαραίτητες αλλαγές και να βελτιώσει την καθημερινή του ζωή. Και λέω ''θα ήταν'', διότι από την μία θέλουμε να ζήσουμε καλύτερα, αλλά από την άλλη όμως, γνωρίζουμε κυρίως έναν τρόπο, αυτόν που μάθαμε όλα τα χρόνια της ζωής μας, τον οποίον δεν τον αλλάζουμε εύκολα ή και καθόλου, οπότε συνεχίζουμε με την πεπατημένη.
Δώσε στον άνθρωπο μια άλλη οπτική και θα σου βρει όλα τα σφάλματα αυτής, δείξε του μια άλλη εικόνα και θα την απορρίψει, δώσε του την ευκαιρία να ζήσει μια μέρα διαφορετικά και θα σου την ονομάσει βαρετή (επειδή πήγαν όλα καλά). Το κάνουν όλοι αυτό; Όχι βέβαια. Αυτοί που το κάνουν, το κάνουν σε όλο το φάσμα της ζωής τους; Η απάντηση είναι και πάλι όχι. Δεν χρειάζεται όμως η λάθος προσέγγιση να γίνει παντού. Έστω και σε ένα τομέα να γίνει, λίγο λίγο, με την επανάληψη όλα γίνονται οικεία και τελικά καταλήγουν να γίνονται η μόνιμη ταυτότητά μας.
Πως να το αντιμετωπίσω στο σήμερα
Ευτυχώς όμως, ζούμε σε μια εποχή που η πληροφόρηση και η στροφή προς την αυτοφροντίδα είναι αυξημένες κατά πολύ. Οι άνθρωποι δείχνουν ότι κάτι πλέον δεν τους αρέσει, κάτι δεν τους καλύπτει, κάτι από αυτά που γνώριζαν μέχρι στιγμής δεν τους φτάνουν εκεί που θέλουν. Επιπλέον, η αρχή όλων των συστημάτων διαβίωσης (ψυχής και σώματος) μέχρι και την δική μας εποχή, βασίζεται στις πεποιθήσεις. Από τις πεποιθήσεις ξεκινούν όλα και σε αυτές καταλήγουν. Επομένως η απάντηση στην παραπάνω ερώτηση είναι ''ναι, είναι εφικτό, αν αντικαταστήσουμε όλες εκείνες τις πεποιθήσεις, που μας εμποδίζουν να ζήσουμε την ζωή που θέλουμε''.
Οι πεποιθήσεις παίζουν τον σπουδαιότερο ρόλο, διότι είναι η δική μας ερμηνεία και οι διαμορφωμένες εντυπώσεις που έχουμε για όλα και για όλους και βάση αυτών παίρνουμε όλες μας τις αποφάσεις. Ο ρόλος τους όμως, είναι ουσιαστικά να μας βοηθούν να ζούμε την ζωή μας καλύτερα. Όταν οι πεποιθήσεις μας χάσουν αυτή την λειτουργία, τότε η ζωή μας γίνεται θλιβερή. Γι' αυτό τον λόγο χρειάζεται να επανεξετάσουμε αυτές τις πεποιθήσεις, να διευρενήσουμε αν είναι εντελώς δικές μας ή αν τις αντιγράψαμε ή αν τις δεχτήκαμε ''αμάσητες''. Κυρίως όμως, να διερευνήσουμε αν οι πεποιθήσεις που έχουμε, μας υποστηρίζουν να ζούμε την ζωή έτσι όπως την θέλουμε και την ονειρευόμαστε. Αν κάποια από αυτές ή ένα μέρος από αυτές, δεν εξυπηρετεί αυτό τον σκοπό, μπορούμε να τις αντικαταστήσουμε με καλύτερες. Έτσι απλά, χωρίς να δώσουμε εξηγήσεις σε κάποιον ή να του πάρουμε την άδεια. Η ζωή είναι δική μας, οπότε δικές μας είναι και οι επιλογές.
Ας σκεφτούμε με την λογική μας, ένα πολύ απλό παράδειγμα λάθος πεποιθήσεων. Ο Γιώργος θέλει να ζήσει την ζωή Α, αλλά - για κάποιο λόγο - κουβαλάει τις πεποιθήσεις του Κώστα, ο οποίος θέλει να ζήσει την ζωή Β. Οι πεποιθήσεις του Κώστα τον φέρνουν κοντά στην ζωή που έχει επιλέξει, επομένως οι πεποιθήσεις του είναι λειτουργικές για εκείνον. Ο Γιώργος εμπνέεται από την επιτυχία του Κώστα και εντάσσει στην δική του ζωή τις πεποιθήσεις του Κώστα, περιμένοντας να δει τα ίδια αποτελέσματα, δηλαδή να τον πάνε στην ζωή που θέλει. Τι αποτέλεσμα θα έχει όμως στην πραγματικότητα; Θα δημιουργήσει μια υβριδική κατάσταση ζωής, με κάποια στοιχεία δικά του και κάποια στοιχεία κάποιου άλλου και τα θέλω του θα καταλήξουν να χάσουν την ταυτότητά τους. Αν επιμείνει να συνεχίσει με αυτές τις πεποιθήσεις, στο τέλος θα φτάσει να ξεχάσει ποιος ήταν ο αρχικός του στόχος και θα παλεύει για μια ζωή, που ουσιαστικά αφού δεν θα έχει την ταυτότητά του, δεν θα τον καλύπτει. Πού υπαρχει η χαρά μέσα σε μια τέτοια κατάσταση; Πουθενά...
Οι πεποιθήσεις είναι ένα ισχυρότατο εργαλείο. Μάλιστα επειδή είναι τόσο ισχυρό, γι'αυτό και είναι τόσο δύσκολο να τις αντικαταστήσει κάποιος. Πώς χτίζεται όμως μια πεποίθηση; Με την επανάληψη. Όσο λοιπόν απαιτητική δουλειά κι αν χρειάζεται, αυτό που είναι σημαντικό να θυμόμαστε είναι πως η επανάληψη είναι το κλειδί για όλα. Χρειάστηκε χρόνος για να δεχτούμε μέσα μας μια πεποίθηση ως ''ορθή-σωστή-αποδεκτή'', οπότε άλλος τόσος χρόνος χρειάζεται για να την αλλάξουμε. Μια γνωστή μέθοδος, είναι να γράψουμε σε ένα κομμάτι χαρτί τη νέα πεποίθηση (π.χ. ''βλέπω πάντα το θετικό σε όλα'') και να το κολλήσουμε σε ένα σημείο που να το βλέπουμε πιο συχνά στο σπίτι μας, στην δουλειά μας ή στο αυτοκίνητό μας. Με αυτό τον τρόπο, περνάμε στον εαυτό μας πιο εύκολα την αλλαγή που θέλουμε να κάνουμε.
Πίσω όμως στην καθημερινή ζωή και στα καλά που κρύβει. O λόγος που αναφέρθηκα τόσο πολύ στις πεποιθήσεις, είναι διότι για όλα τα υπόλοιπα που θα διαβάσεις, χρειάζεται πρώτα να έχεις διασαφηνίσει μέσα σου ότι μπορείς να τα έχεις, χωρίς κάτι να σε απογοητεύει πριν ακόμα ξεκινήσεις να προσπαθείς, αλλά και να αντιμετωπίσεις τις έννοιες παρακάτω των λέξεων υπό άλλο πρίσμα και όχι με αυτό που συνηθίζεται να χρησιμοποιείται.
Πώς να πλησιάσω την λύση
Ξεκινάμε λοιπόν; Μια καθημερινότητα χωρίς περιπλοκότητα, βιώνεται καλύτερα, ευκολότερα και πιο ευχάριστα. Άρα, το πρώτο στοιχείο που χρειάζεται είναι η απλότητα. Το δεύτερο στοιχείο, είναι η ρουτίνα. Διαλέγεις (από το πρωινό πλύσιμο, μέχρι όλες σου τις ασχολίες) τι θες να κάνεις, πώς θα το κάνεις, ποια ώρα της ημέρας θα το κάνεις και το επαναλαμβάνεις καθημερινά. Αυτό θα σου δώσει σταθερότητα και συνέπεια, αλλά θα σου διασφαλίζει και τις βασικές καθημερινές σου ανάγκες, διότι δεν θα πασχίζεις να θυμηθείς να πάρεις την βιταμίνη σου ή να κάνεις τον πρωινό σου περίπατο ή...(βάλε τον δικό σου καθημερινό στόχο).
Αυτά θα είναι τα καθημερινά οφέλη. Τι γίνεται όμως με τα μακροπρόθεσμα; Μετά από κάμποση επανάληψη μιας λειτουργικής και ευχάριστης ρουτίνας, η οποία θα είναι σχεδιασμένη αποκλειστικά για εσένα, θα αρχίσεις να βλέπεις ότι αυτά τα μικρά βηματάκια θα σε έχουν ήδη οδηγήσει σε μεγάλες αλλαγές. Χτίζοντας την ζωή σου βήμα βήμα, ξαφνικά θα ανακαλύψεις ότι ο εαυτός σου ανήκει ήδη στην ζωή που ονειρευόσουν!
Φυσικά θα υπάρξουν στην ζωή σου και περιπτώσεις ιδιαίτερης χαράς - ή και λύπης - όμως μετά θα γυρίσεις πάλι στο ίδιο επίπεδο ψυχολογίας που βίωνες τις περισσότερες ημέρες σου. Επομένως, σίγουρα δεν μπορούμε να στηριζόμαστε σε ''εξτραδάκια'' για να αντλήσουμε χαρά, καθώς αυτά δεν διαρκούν για πάντα. Αυτό που έχει διάρκεια όμως, είναι η επανάληψη της καθημερινότητας, γι' αυτό και είναι σημαντικό να την διαμορφώσουμε σε ένα περιβάλλον που θα μας θρέφει ψυχολογικά και θα μας υποστηρίζει, αντί να μας αποστραγγίζει.
Είναι όμορφο και προκαλεί ενθουσιασμό να κάνουμε μια διαφορετική δραστηριότητα απ' ότι συνήθως, όπως ένα ταξίδι ή rafting σε ένα ποτάμι, αλλά είναι τουλάχιστον καταθλιπτικό να περιμένουμε μια τέτοια ευκαιρία ή τις ετήσιες διακοπές μας ή ένα Σαββατοκύριακο για να δώσουμε χαρά στον εαυτό μας ή απλώς να νιώσουμε ζωντανοί. Αντιθέτως, φαντάσου πώς θα ήταν να είσαι κάθε πρωί χαρούμενος/η κάθε φορά που θα χτύπαγε το ξυπνητήρι σου. Φαντάσου να ανυπομονούσες να σηκωθείς το πρωί για να ζήσεις την ζωή που έχεις χτίσει.
Αν παρόλα αυτά σου φαίνεται δύσκολο να ανακαλύψεις ποιο σχήμα ζωής είναι αυτό που θα σε οδηγήσει σε όλα τα παραπάνω, μπορείς να χρησιμοποίησεις έναν πολύ εύκολο τρόπο για να το μάθεις. Ρώτησε τον εαυτό σου ποιο θα ήταν αυτό που θα σε γέμιζε να κάνεις, αν δεν είχες ανάγκη τα χρήματα. Αυτό που θα απαντήσεις, είναι και η οδός που ψάχνεις. Μόλις το βρεις, κάνε όλα τα σκόπιμα βήματα που θα σε φτάσουν εκεί.
Σίγουρα θα υπάρξουν άνθρωποι (κι ο ίδιος σου ο εαυτός ενδεχομένως) που θα σου πουν όλους τους λόγους που δεν πρέπει να φτιάξεις μια τέτοια ζωή ή ότι δεν θα είναι ρεαλιστική. Όμως αυτές ακριβώς οι πεποιθήσεις είναι που μας καταθλίβουν και μας δίνουν μιζέρια. Είναι η αιτία που δεν νιώθουμε ποτέ ικανοποιημένοι.
Στην πραγματικότητα όλα είναι πιθανά κι αν δεν προσπαθήσουμε δεν θα μάθουμε ποτέ. Στο μεταξύ ένα είναι σίγουρο: επαναλαμβάνοντας κάθε ημέρα τα σωστά πράγματα για εσένα, θα σου δώσουν ανάταση. Αντιθέτως τα λάθος, είναι που κάνουν τις ημέρες σου βαρετές, γι' αυτό το να χτίζεις την καθημερινότητά σου με όλα όσα είσαι και θες, είναι θησαυρός!
Ε.Μ.
Γράψε στα σχόλια ποιο άλλο θέμα θα ήθελες να διαβάσεις σε επόμενο άρθρο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου